၁၈ရာစု အကုန္အထိ သစ္သားသည္ သေဘၤာတည္ေဆာက္ရတြင္ အသံုးျပဳသည့္ တစ္မ်ိဳးထဲေသာ ပစြည္းျဖစ္သည္။ ၄င္းသစ္သားေဘၤာမ်ားသည္ ထိုအခ်ိန္က သံသေဘၤာမ်ားထက္ သက္တမ္းပိုမို ၾကာၾကာခံႏုိင္သည္။ မုိင္းရွာ သေဘၤာမ်ားတြင္လည္း သစ္သားကို အသံုးျပဳခဲ့ၾကသည္။ ယေန႕ ေခတ္သစ္သေဘၤာမ်ားတြင္ အထူးသျဖင့္ ခရီးသည္တင္ သေဘၤာမ်ားတြင္ သစ္သားကို ေလွကားမ်ား၊ ကုန္ပတ္ ႏွင့္ အတြင္းပိုင္းအလွဆင္မႈ႕ အတြက္ အသံုးျပဳၾကသည္။ မာေၾကာေသာ သစ္သား (ဥပမာ - ကြ်န္းသစ္)မွလြဲ၍ က်န္ေသာ သစ္သားမ်ားမွာ ေဆြးေျမ႕ပ်က္စီးႏုိင္ေသာေၾကာင့္ အဆုိပါ ေဆြးေျမ့ပ်က္စီးမႈ႕မွ ကာကြယ္ရန္လိုအပ္သည္။ ကုန္းပတ္တြင္ သစ္သားကို အသံုးျပဳျခင္းအားျဖင့္ ေခ်ာလဲျခင္း (slippery) မွ ကာကြယ္ႏုိင္သည္။ သစ္သားမ်ားသည္ အျခားေသာ သတၱဳပစြည္းမ်ားကဲ့သို႕ မဟုတ္ဘဲ၊ အၾကိမ္ၾကိမ္ဖိႏွိပ္ေသာ္လည္း အားနဲျခင္း ေညာင္းသြားျခင္းမရွိေပ။ သိုရာတြင္ သံထည္ ကုန္းပတ္ေပၚတြင္ သစ္သားကို ထပ္ခင္းပါက သံေခ်းမတက္ေစရန္ အထူးဂရုျပဳရန္လိုအပ္သည္။ အလြန္မ်ားျပားေသာ သံေခ်းမ်ာမတက္ေစရန္အတြက္ သစ္သားႏွင့္ သံၾကားတြင္ ေရမခုိေစႏုိင္ရန္ ျပဳလုပ္ရမည္။
